Wiadomości / Aktualności
Pracodawca wnosi do Sądu o ustalenie, że w związku ze zgłoszeniem przez Związki Zawodowe żądań obejmujących przedmiot sporu zbiorowego, zainicjowanego w dniu 20 września 2016 r. – pomiędzy Związkami Zawodowymi i Pracodawcą nie powstał i nie istnieje spór zbiorowy.
Dodatkowo Pracodawca uważa, że Związkom Zawodowym nie przysługują w związku z tym prawa wynikające z ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (w tym prawo organizowania akcji protestacyjnej lub strajku).
Zwracamy uwagę, spór zbiorowy powstaje z mocy prawa, a wyrażony przez Pracodawcę pogląd prawny w tej sprawie nie ma znaczenia. Obowiązek Pracodawcy jest bezwarunkowy i jego wykonanie nie może zależeć od jego oceny przedmiotu sporu zbiorowego. Ustawodawca nie dał takiego uprawnienia ustawowego pracodawcy, a dokonywanie wykładni rozszerzającej przez pracodawcę jest nieuprawnione (nie ma zdolności prawotwórczej).
Twierdzenie przez Pracodawcę, że spór zbiorowy "nie powstał" jest niedorzeczne, gdyż nie uwzględniając już nawet wyżej wymienionej podstawy prawnej - nie można zaprzeczyć zaistnienia stanu faktycznego, tzn. zaprzeczyć, że coś się zdarzyło (złożenia pisemnych żądań w piśmie inicjującym spór zbiorowy i jego samoistnego uaktywnienia się po wyznaczonym terminie nie spełnienia żądań). Można w subiektywnym kryterium oceniać spór zbiorowy – nie można jednak twierdzić, że on nie powstał. Jest to swoiste zaklinanie rzeczywistości. To tak jakby ktoś się nie zgadzał z faktem, że spadł deszcz.
Żądanie w pozwie sądowym, aby Sąd wydał postanowienie o zabezpieczeniu roszczenia poprzez zakazanie pozwanym (Związkom Zawodowym) jakichkolwiek czynności z ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, tj. od rokowań, mediacji po strajk, z zabezpieczeniem majątkowym wszystkich Członków Zarządów Związków Zawodowych - stanowi jak dotąd niespotykane w krajach UE i naszym kraju zdarzenie. De facto pracodawca żąda od Sądu, aby zabronił Związkom Zawodowym prowadzić spór zbiorowy, bo może (choć tak być nie musi) doprowadzić kiedyś do strajku, a strajk może wywołać straty materialne (strajk z rzeczy samej powoduje straty materialne i po to się go podejmuje, aby był narzędziem pracowników wobec dominującej pozycji pracodawcy). Po wydaniu przez Sąd takiego zakazu prowadzenia sporu zbiorowego do czasu wydania wyroku co do jego zasadności - Pracodawca zrealizuje swój plan bez żadnych przeszkód ze strony Związków Zawodowych. Stałoby się tak dlatego, że po wyrejestrowaniu ZUZP, poprzez wypowiedzenia zmieniające warunki płacy i pracy, Pracodawca osiągnie zamierzony zysk na kosztach pracy - a potem po wyroku Sądu (i to bez znaczenia już jaki to wyrok będzie) - Związki Zawodowe nie będą już miały możliwości cofnąć następstwa takich zdarzeń, żadnym realnym, formalno-prawnym procesem obejmującym czynności prawne i zdarzenia społeczne.
Stanowić to będzie ewidentne naruszenie art.59 ust. 3 Konstytucji RP, który przyznaje Związkom Zawodowym prawo organizowania strajków i innych form protestu. No cóż, ale Pracodawca Veolia Energia Łódź S.A. jak widać z pozwu sądowego nie przejmuje się Konstytucją RP i jest jedynym jak dotąd, który oficjalnie jej nie uznając dąży do sądowego unicestwienia Związków Zawodowych. Sądzimy jednak, że organy państwowe zahamują ten bezprecedensowy proceder w Veolia Energia Łódź S.A. a pracownicy godnie przeciwstawią się łamaniu ich konstytucyjnych praw.
